συνεκβράσσω

Α

1. (για τη θάλασσα) βγάζω στην ξηρά, ξεβράζω κάποιον μαζί με κάποιον άλλον

2. παθ. συνεκβράσσομαι

(κατά τον Ησύχ.) «συνεξεβράσθη, συνεξεβλήθη».

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐκβράσσω «ξεβράζω, αποβάλλω»].